केव्हातरी पहाटे उलटून राञ गेली
मिटले चुकून डोळे हरवून राञ गेली
कळ्ले मला न केव्हा सुटली मिठी जराशी
कळ्ले मला न केव्हा निसटून राञ गेली
सांगू तरी कसे मी वय कोवळे उन्हाचे?
उसवून श्वास माझा फसवून राञ गेली!
उरले उरात काही आवाज चांदण्याचे..
आकाश तारकांचे उचलून राञ गेली!
स्मरल्या मला न तेव्हा माझ्याच गीतपंक्ती
मग ओळ शेवटाची सुचवून राञ गेली!
आता कुशीत नाही ती चंद्रकोर माझी..
हलकेच कूस माझी बदलून राञ गेली
अजुनी सुगंध येई दुलईस मोगऱ्याचा..
गजरा कसा फुलांचा विसरुन राञ गेली?
No comments:
Post a Comment