आता जगायाचे असे माझे कीती क्षण राहीले
माझ्या धुळीचे शेवटी येथे कीती क्षण राहीले?
ह्रदयात विझला चंद्रमा नयनी न उरल्या तारका
नाही म्हणाया कुठे ते आपलेपण राहीले
होता न साधा येवढा जो शब्द मी तुजला दिला
एका शब्दाला उभे आयुष्य तारण राहीले
ते लोक होते वेगळे घाईत जे गेले पुढे
मी मात्र थांबून पाहतो मागे कीती जण राहीले
No comments:
Post a Comment