चार चौघात राहून
मला लाभतो एकांत
अशा एकांतामध्येही
तुझी जाणवे सोबत
मी ही हांसुन बोलत
तुला लपवितो पण
'आंत' चालले असते
तुझ्यासह संभाषण!
तुझी कुठेही, कधीही
मला लागते चाहूल
मग भांबावे पाहून
माझा चेहरा मलूम!
माझ्या काळजाला लागे
तुझ्या लावण्याची झळ,
पहा! फिरून उठली
तुझ्या सान्निध्याची कळ
No comments:
Post a Comment