साऱ्याच यातनांना का एकलाच साहू?
सोशीत घाव सारे का मी असाच राहू?
तू सांगशी हसाया, हासेन मी परंतु
तू सांग आसवे ही कोठे जपून ठेवू?
ऐकून शब्द माझे तू लाजशी परंतु
तु सांग,लाजणे हे डोळे भरून पाहू?
पाहूनही तुला गे पाहू तरी किती मी?
या रूपसागराला नेञी कसा समावू?
चर्चा जगात चाले,"काही न यास झाले!"
माझी व्यथा इमानी,कोणी रडे दिखाऊ!
रे अमृता तुझा मी झालो तरंग झालो
ओझे तुझ्या व्यथेचे आता कशास वाहू?
माझे तुझे निराळे काही जगात नाही!
17 April, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment